آلودگی های آب استخر می توانند شما را بیمار کنند؟
بیماری‌های زیادی وجود دارند که می‌توانند از طریق آب استخر منتقل شوند. آلودگی های آب استخر متنوع و فراوان هستند ولی خطر ابتلا به بیماری در یک استخری که به خوبی نگهداری می شود و از مواد ضدعفونی مانند پودر کلر بطور منظم در آن استفاده می شود، بسیار کم است. افراد می توانند باکتری‌ها، ویروس‌ها و انگل‌ها را در بدن و روی پوست خود حمل کنند. برخی از این ارگانیسم‌ها می‌توانند در آب استخر آزاد شوند و سایر شناگران را آلوده کنند. ارگانیسم‌ها ممکن است از طریق دهان، بینی، گوش‌ها و چشم‌ها وارد بدن شوند. زخم‌های پوستی نیز می‌توانند یکی از راه‌های انتقال باشند. شناگران باید قبل از ورود به استخر دوش بگیرند تا آلودگی‌ها از پوست پاک شوند. شناگرانی که در ۱۴ روز گذشته اسهال داشته‌اند یا در حال حاضر زخم‌های باز دارند، از شنا کردن خودداری کنند.
آلودگی های آب استخر باعث چه بیماری هایی می شوند؟
بیماری‌های پوستی، گوش، بینی، گلو و تنفسی با شنا مرتبط بوده‌اند. شایع ترین بیماری تفریحی که در طول استفاده از استخر به آن مبتلا می شوند، کریپتوسپوریدیوز است. کریپتوسپوریدیوم انگلی است که در مدفوع انسان دفع می‌شود. این انگل از طریق مدفوع و توسط شناگرانی که این ارگانیسم را روی پوست خود حمل می‌کنند، وارد آب استخر می‌شود. شناگران با بلعیدن آب آلوده استخر آلوده می شوند. این انگل باعث اسهال و ناراحتی شکمی می شود. سایر ارگانیسم‌هایی که می‌توانند شناگران را آلوده کنند عبارتند از هپاتیت A (بیماری کبدی)، ویروس نورواک (ناراحتی شکمی)، باکتری سودوموناس (جوش شناگر) و ژیاردیا (انگل). هیچ مدرکی مبنی بر انتقال کووید-۱۹ در آب استخر وجود ندارد.
استخرهای آبگرم همچنین به عنوان منبع بیماری لژیونر ذکر شده‌اند. باکتری لژیونلا در آب گرم رشد می‌کند و عملکرد متلاطم جت‌های آب می‌تواند ارگانیسم‌ها را به صورت آئروسل درآورد و به شناگر اجازه دهد در غبار تنفس کند. بیماری لژیونر باعث ذات‌الریه در افراد مستعد می‌شود.
