پزشکی و دارویی

موارد مصرف و عوارض قرص کلردیازپوکساید

قرص کلردیازپوکساید یک داروی ضد اضطراب (ضد پانیک و ضد استرس) است که برای کاهش علائم اضطراب تجویز می شود، اما فقط برای مدت کوتاه. این دارو اثر آرام بخش بر عملکردهای مختلف مغز شما دارد و همچنین دارای برخی از اثرات آرامش بخش عضلات است. علاوه بر درمان اضطراب، پزشکان گاهی اوقات قرص کلردیازپوکساید را برای رفع علائم ناراحت کننده و گاهی ناتوان کننده همراه با ترک الکل تجویز می کنند.

موارد استفاده از قرص کلردیازپوکساید

  • اضطراب شدید که در فعالیت های شما اختلال ایجاد می کند؛ بی خوابی یا روان پریشی.
  • اسپاسم عضلانی (عضله به طور ناگهانی سفت و دردناک می شود).
  • تسکین فوری علائم پس از ترک الکل.

نحوه عملکرد قرص کلردیازپوکساید

کلردیازپوکساید با افزایش سطح ماده ای که سیگنال های شیمیایی در مغز را منتقل می کند به نام GABA ( گاما آمینوبوتریک اسید) عمل می کند. این ماده تحریکات مغز را کاهش می دهد وافزایش سطح دارو عوارضی مانند کاهش اضطراب، شل شدن عضلات، خواب (آرام بخشی) و غیره را در پی خواهد داشت.

تداخلات دارویی قرص کلردیازپوکساید

این دارو علاوه بر سایر داروهای ضد اضطراب، دارای تداخلات متعددی است که باید از آنها آگاه باشید. اگر این دارو برای شما تجویز شده است، مطمئن شوید که داروساز و یا پزشک شما تداخلات زیر را مدنظر قرار داده است:

تریپرولیدین

تریپرولیدین و کلردیازپوکساید هر دو سیستم عصبی مرکزی را آرام می کنند و باعث آرامبخشی بیش از حد می شوند. در طول درمان همزمان، اثرات ضعف کننده سیستم عصبی مرکزی را افزایش می دهد.

داروهای ضد بارداری خوراکی

داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش متابولیسم کلردیازپوکساید و افزایش اثرات نامطلوب و درمانی دارو می شوند.

آرام بخش ها یا قرص های خواب آور

این داروها ممکن است باعث آرام بخشی شدید شوند و در صورت مصرف با کلردیازپوکساید کشنده باشند.

کاربامازپین

شامل داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، فنی توئین و تئوفیلین هستند این داروها می توانند اثربخشی کلردیازپوکساید را کاهش دهند.

الکل و کافئین

در طول مصرف این دارو از مصرف الکل و کافئین بیش از حد خودداری کنید.

علاوه بر این، داروهای زیر بر متابولیسم کلردیازپوکساید تأثیر می‌گذارند و در صورت مصرف همراه با دارو می‌توانند باعث ایجاد مسمومیت شوند:

  • سایمتیدین
  • کلوزاپین
  • فلوکونازول
  • کتوکونازول
  • ایندیناویر
  • نلفیناویر
  • ایتراکونازول
  • امپرازول
  • ریتوناویر
  • ساکویناویر
  • وریکونازول
  • تلیترومایسین
  • اتووین
  • مفنی توئین
  • فسفنی توئین

عوارض جانبی احتمالی قرص کلردیازپوکساید

  • آتاکسی (مشکل در کنترل راه رفتن و حرکات ارادی عضلات)
  • خواب آلودگی و آرام بخش
  • اختلال حافظه
  • ضعف عضلانی و خستگی
  • بثورات و علائم آلرژی
  • کاهش میل جنسی
  • بی نظمی قاعدگی
  • دهان خشک
  • افزایش یا کاهش اشتها
  • تغییر وزن
  • مشکل در ادرار کردن

موارد منع مصرف قرص کلردیازپوکساید

  • آلرژی به کلردیازپوکساید یا هر یک از اجزای مورد استفاده در دارو یا هر ماده دیگری.
  • داروهای هم کلاس (بنزودیازپن ها).
  • مشکلات تنفسی شدید (دپرسیون تنفسی) یا مشکلات تنفسی هنگام خواب (آپنه خواب).
  • حالت های هیجانی شدید یا بیماری روانی طولانی مدت.
  • مشکلات شدید کبدی (از جمله مواردی که بر مغز تأثیر می گذارد).
  • ضعف عضلانی (میاستنی گراویس).
  • از دست دادن تعادل یا حرکت هماهنگ (به دلیل آسیب عصبی در مغز یا ستون فقرات).
  • این دارو را برای کودکان (زیر 18 سال) استفاده نکنید.

توجه: این دارو به دلیل نیمه عمر طولانی در افراد مسن با احتیاط مصرف شود.

اطلاعات لازم قبل از استفاده از قرص کلردیازپوکساید

کلردیازپوکساید برای استفاده طولانی مدت نیست. معمولاً برای استفاده کوتاه مدت به مدت 2-4 هفته استفاده می شود. استفاده بیش از 4 هفته توصیه نمی شود. در کودکان یا برای علائم اضطراب خفیف نباید استفاده شود. اگر از دوزهای بالا استفاده می کنید، دوز باید به تدریج کاهش یابد و دارو نباید به طور ناگهانی قطع شود. باید به خاطر داشت که کلردیازپوکساید باید به عنوان یک دارو در بیماران مبتلا به افسردگی استفاده شود زیرا ممکن است باعث ایجاد افکار خودکشی شود. در چنین شرایطی باید همراه با سایر داروهای مرتبط استفاده شود. استفاده از کلردیازپوکساید تحت نظارت پزشک توصیه می شود.

وابستگی و قطع مصرف قرص کلردیازپوکساید

در دوزهای بالا، این دارو ممکن است باعث وابستگی سطح پایین شود. اگر کمتر از 4 هفته از کلردیازپوکساید استفاده کرده باشید، به راحتی قابل کنترل است. در بیماران مبتلا به وابستگی به الکل، سوء مصرف مواد مخدر یا اختلال شخصیت، کلردیازپوکساید ممکن است برای مدت طولانی‌تری مصرف شود.

نباید به طور ناگهانی مصرف این دارو را قطع کرد و هر چه فرد مدت بیشتری آن را مصرف کرده باشد، علائم ترک ممکن است شدیدتر باشد. برای جلوگیری از علائم ترک، دوز فردی باید به تدریج در طی چند هفته کاهش یابد. اگر نیاز به قطع مصرف این دارو دارید، باید با مشورت پزشک باشد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا